Cykl nowych przesłań poprzez wiersze. cz. XVII

Na moją prośbę kuzynka Dorota P. napisała trzeci wiersz pt. "Przyszłość". Dlaczego właśnie przyszłość? Wiele, bardzo wiele osób zatrzymuje się na przeszłość i teraźniejszości i nie rozwija się duchowo i osobowościowo. Owszem przeszłość jakakolwiek by była i teraźniejszość jest fundamentem do rozwoju w przyszłości. A zatem trzeba przerobić - "przetrawić" przeszłość i teraźniejszość. Jeśli tylko chcesz to przebacz Bogu, że dopuścił w Twoim życiu wiele trudnych a nawet traumatycznych wydarzeń, przebacz innym ludziom przewinienia i skrzywdzenia i w końcu przebacz też sobie błędy, które popełniłeś/aś wobec innych ludzi.

       PRZYSZŁOŚĆ

1.Przyszłość - co to jest takiego?

    Nie ogarnia tego głowa,

    Jak określić, co napisać?

    I jak ubrać w słowa?

2. Przyszłość - tego nikt nie wie,

    Co wiatry przywieją?

    Jedni patrzą z niepokojem,

    A drudzy z nadzieją!

3. Przyszłość - jak ją zważyć i obliczyć?

    Albo w jaki sposób zmierzyć?

    Trzeba ją oddać w ręce Bogu,

    I po prostu wierzyć!

4. Co w przyszłości na nas czeka?

    Wie to tylko Bóg,

    My chodzimy po omacku,

    Według Jego dróg.

5. I tak wciąż niepewni jutra,

    Bo tu człowiek nic nie może,

    Przemijają dni, miesiąca, lata,

    Ty sterujesz Wielki Boże!

6. Tak dzień za dniem, noc za nocą,

     Pełni wiary i nadziei,

     Tak mierzymy się z przyszłością,

     Aż nas wezwiesz po kolei!

7. Tylko Boże Tyś jest Władcą,

     Tylko Boże Tyś jest Panem,

     W Twoich rękach Panie Wszystko,

     Aż po kres istnienia - Amen!

Prawa autorskie zastrzeżone - c. d. n.